W Polsce jest ponad 120 parków krajobrazowych, które chronią walory krajobrazowe, roślinność, zwierzęta i elementy kultury. Od 25 lat na terenach między Skierniewicami, Żyrardowem a Łowiczem funkcjonuje Bolimowski Park Krajobrazowy. Początkowo jego powierzchnia wynosiła 17 900 ha, w 1995 roku został powiększony do 23 130 hektarów. W 2010 r. za sprawą działań Dyrekcji Bolimowskiego Parku Krajobrazowego oraz Wójta i Rady Gminy Nieborów przyłączono kolejne 322 ha, znajdujące się właśnie na terenie gminy Nieborów.
Objęcie „Nieborowskiej Ziemi” ochroną prawną w formie parku krajobrazowego zapewni jej zachowanie licznych walorów przyrodniczo - kulturowych. Należą do nich:
- kompleks stawów hodowlanych i łąki w dolinie rzeki Łupi (Skierniewki) (ostoja ptactwa wodno- błotnego), zabytkowa aleja lipowa założona w XVIII w.,
- wartościowa flora z licznymi gatunkami chronionymi oraz żyjąca w stanie wolnym fauna, (rzadkie i chronione gatunki ptaków),
- przyrodniczo - kulturowa ścieżka dydaktyczna Nieborów - Siwica - Arkadia.
Niewątpliwie na szczególną uwagę zasługuje park romantyczny w Arkadii, który został również przyłączony do Bolimowskiego Parku. Stworzony przez żonę Michała Hieronima, księżnę Helenę Radziwiłłową jest jednym z najlepiej zachowanych tego typu założeń w Europie.
Do zakładania ogrodu księżna przystąpiła wiosną 1778 roku. Rozwijała i komponowała go, przez ponad 20 lat, aż do swojej śmierci w 1821 roku. Park ten o powierzchni 16 ha miał być, zgodnie z ówczesną modą, powrotem do kultury antycznej i natury, „krainą szczęścia i pokoju”. Na terenie obiektu pojawiały się „antyczne” bądź „ gotyckie” budowle mające wywołać nastrój beztroskiej idylli arkadyjskiej. Wielką rolę w krajobrazie Arkadii odgrywała woda. Rozległe łąki i pastwiska, zarośla i stawy nad rzeką Łupnia zostały wkomponowane w parkowe wnętrza. Na zlecenie księżnej Heleny wzniesione zostały budowle zaprojektowane przez m.in. Szymona Bogumiła Zuga i Henryka Ittara: świątynia Diany, akwedukt rzymski, dom murgrabiego, przybytek arcykapłana, domek gotycki z jaskinią Sybilli, łuk kamienny zw. greckim. Przy zdobieniu pawilonów zatrudniono takich mistrzów pędzla jak: Jan Piotr Norblin, Aleksander Orłowski czy Michał Płoński. Księżną stać było na zapłacenie każdego honorarium. Ona też zgromadziła w Arkadii jedną z pierwszych w Polsce kolekcji sztuki antycznej, która ściągała znawców i kolekcjonerów całej z całej Polski. Główną budowlą parku jest znajdująca się nad stawem świątynia Diany, wzniesiona w 1783 roku wg projektu Szymona Bogumiła Zuga. Po obu stronach schodów prowadzących do wody stoją kamienne rzeźby: lwa i sfinksa. Nad kanałem doprowadzającym wodę do stawu wznosi się słynny Akwedukt. Choć od XVIII wieku park był wielokrotnie niszczony, nadal jest to piękny i najwartościowszy tego rodzaju zabytek w Europie.
Rozszerzenie granic Bolimowskiego Parku spowoduje podniesienie atrakcyjności gminy Nieborów jako miejsca wypoczynku, rekreacji czy zamieszkania, a przyłączony fragment objęty zostanie działaniami Dyrekcji BPK z zakresu ochrony przyrody, promocji, turystyki i edukacji.
W najbliższej przyszłości na nowej granicy parku zostaną zainstalowane tablice informacyjne. Planuje się również tablice poświęconą samej Arkadii i jej atrakcjom turystyczno – kulturowym.
W Bolimowskim Parku Krajobrazowym wymieniać można wiele innych atrakcji przyrodniczych i krajobrazowych wartych obejrzenia i zwiedzenia. Są to lasy, będące potomkami dawnych puszcz: Bolemowskiej, Wiskickiej, Korabiowskiej i Jaktorowskiej, tworzących dziś mozaikę różnorodnych drzewostanów sosnowych z niewielkimi domieszkami brzozy czasem osiki. W nadrzecznych zaroślach, szuwarach, na śródleśnych polanach, bagniskach, na podmokłych łąkach i pastwiskach występuje bogata i różnorodna roślinność, wśród niej jest ponad 40 gatunków objętych ochroną i ponad 100 uznanych za zagrożone i ginące. Należą do nich rzadkie już w tej części Polski widłaki czy pojedynczo rosnące kolorowe storczyki. Do najcenniejszych i chronionych roślin w parku zalicza się: paprotka zwyczajna, wawrzynek wilczełyko, bluszcz pospolity, lilia złotogłów, orlik pospolity, naparstnica zwyczajna. Na rozległych powierzchniach Puszczy Bolimowskiej występuje obficie konwalia majowa, będąca symbolem Parku. Na śródleśnych polanach rosną rzadkie rośliny łąkowe: starodub łąkowy, kosaciec syberyjski oraz goździki. Wśród roślin wodnych warto wymienić wolffię bezkorzeniową, grzybienia białego, grążela żółtego. Można także spotkać licznie nadrzewne porosty świadczące o czystości powietrza.
Równie bogata jest fauna Parku. Wytrwały turysta może zobaczyć łosia przechadzającego się wzdłuż Rawki czy żerującego na leśnych uprawach . Gdzieniegdzie w lasach pojawia się samotny jeleń. Zdecydowanie częściej można natknąć się na ruchliwe sarny, daniele, czy wszędobylskie dziki. Wśród innych ssaków żyjących w Parku warto wymienić zająca, dzikiego królika, wiewiórkę, piżmaka amerykańskiego, jeża, lisa, borsuka, jenota czy kunę i wiele, wiele innych. W sumie, świat zwierząt reprezentuje ok. 1000 gatunków, z których 160 to gatunki chronione.
W granicach Bolimowskiego Parku znajduje się wiele zabytków, XIX-wiecznych dworków, starych kapliczek i kościołów, które są warte zobaczenia, i wiele miejscowości godnych odwiedzenia. Do tych miejsc prowadzą szlaki turystyczne – piesze lub rowerowe, specjalnie oznakowane. Do atrakcji parkowych stworzonych specjalnie dla turystów czy osób pragnących odpocząć na łonie natury należą ośrodki jeździeckie, gospodarstwa agroturystyczne, campingi. Informacje na ten temat można znaleźć na stronie internetowej www.bolimowskipark.pl oraz na mapie Rawka - Rezerwat Przyrody, którą można otrzymać nieodpłatnie w Dyrekcji Parku.
autor: Magdalena Bieniek