Aktualności

Klauzula informacyjna dot. przetwarzania danych osobowych na podstawie obowiązku prawnego ciążącego na administratorze. Szczegółowe informacje znajdują się w zakładce: Polityka prywatności.

Kłokoczka południowa (Staphylea pinnata) jest to krzew dorastający od 2 do 5 m wysokości (rzadko osiąga 9 m). Kora kłokoczki ma barwę oliwkowo - szarą z charakterystycznymi białawymi bruzdami. Liście nieparzysto pierzasto złożone podobne są do liści bzu lub jesionu. Kłokoczka kwitnie od maja do czerwca, a jej białe i groniaste kwiaty tworzą kwiatostan dochodzący do 12 cm długości. Pojedynczy kwiat przypomina kwiat konwalii majowej, czasem z czerwonym naciekiem. Owoce kłokoczki mają formę kulistych, pęcherzykowatych torebek, w których znajduje się od jednego do czterech nasion o barwie jasno brunatnej, lśniące, twarde z białawym zagłębieniem.

W ramach konkursu grantowego „Jesteśmy Blisko”, którego organizatorem jest Fundacja Banku Pekao S.A. im. Mariana Kantona, zrealizowaliśmy wspólnie z wolontariuszami Banku Pekao S.A. projekt pt. „Skrzydlaci przyjaciele – czyli ptasia edukacja dla najmłodszych”.

Projekt zakładał doposażenie Oddziału Terenowego Bolimowskiego Parku Krajobrazowego w pomoce edukacyjne dla dzieci i młodzieży oraz organizację zajęć edukacyjnych z wykorzystaniem zakupionych przez Fundację materiałów.

karmnikPogoda za oknem jest jeszcze mało zimowa i w takich warunkach dokarmianie ptaków nie jest koniecznością, jednak pierwszy śnieg i siarczysty mróz to sygnał, że czas wywiesić karmniki. Dokarmianie ptaków to duża odpowiedzialność, dlatego warto wiedzieć jak mądrze je dokarmiać, żeby im nie zaszkodzić.

Jeśli dokarmianie jest źle zorganizowane może ptakom wyrządzić więcej szkód niż chłód czy głód. Przypominamy o czym należy pamiętać decydując się na dostarczanie ptakom dodatkowego pożywienia zimą.

WÓLKA ŁASIECKA – wieś niezwykła. W czasach rzymskich jedno z ważniejszych miejsc osiedleńczych z okresu  kultury przeworskiej (epoka żelaza III w. p.n.e. do V w. n.e.) na terenie dzisiejszej Polski. Zajmowało ok. 6 ha. Otoczone bagnami i puszczą, leżało na uczęszczanym szlaku prowadzącym ku Wiśle. Badania  w latach 1947 -1960 wykazały, iż istniała tam osada, a w niej 5 domostw na podwyższeniach, w tym jedno z brukowaną podłogą, i 10 domostw słupowych, a wśród nich – ewenement: wielka trzynawowa hala o wymiarach 16,20 m x 8,50 m, wsparta na 48 słupach. Jej przeznaczenie pozostaje nieznane; literatura określa ten budynek jako: „tajemniczy”, „wzniesiony dla celów specjalnych”, służący zapewne „zgromadzeniom o charakterze socjalnym lub kulturalnym”.


Źródła:

1.Internet – Witold Bender, „Badania terenowe w Wólce Łasieckiej, pow. Łowicz,w 1961 roku”, Zakład Archeologii Polski IHKM PAN w Warszawie.
2.Internet – Witold Bender, „UN VILLAGE APPARTENANT A LA CIVILISATION DE PRZEWORSK EN POLOGNE CENTRALE (WÓLKA ŁASIECKA, DISTRICT DE ŁOWICZ), Archeologia Polona IV, 1962, Ossolineum.

Bardzo miło jest nam poinformować, że już wkrótce 3 naszych pracowników otrzyma od Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego świadectwa kwalifikacji uprawniające do wykonywania lotów bezzałogowymi statkami powietrznymi (BSP) w zasięgu wzroku operatora (VLOS).

 

Althana, Jerozolimka, Grefsztynek inflandzki, Ananas Breżenicki, Melarosa, Konstantinopeler… - to nie egzotyczne nazwy znad Morza Śródziemnego, to nasze, swojskie jabłonki, śliwy i grusze – niegdyś wypełniające nasze sady, dziś już cokolwiek zapomniane… Przywracamy je naszej pamięci, naszym zmysłom i podniebieniu, naszemu zdrowiu, naszemu krajobrazowi, w którym coraz śmielej poczynają sobie tuje i srebrne świerki… Przywracamy wreszcie owadom (zwłaszcza pszczołom i trzmielom), ptakom i drobnym ssakom, rozmaitym myszkom, popielicom, wiewiórkom, orzesznicom, koszatkom, a nawet kunom czy jeżom ! Te ostatnie, choć wprawdzie w bajkach noszą jabłka na grzbiecie, żywią się bezkręgowcami, ale w przeczuciu długiej i mroźnej zimy potrafią dobrać się do pożywnych pestek ukrytych we wnętrzu owoców.

W ramach współpracy z Regionalną Dyrekcją Lasów Państwowych w Łodzi, Nadleśnictwem Smardzewice oraz Regionalną Dyrekcją Ochrony Środowiska w Łodzi przeprowadziliśmy czwart etap ochrony stanowiska bardzo rzadkiego na terenie województwa łódzkiego czarcikęsika Kluka oraz śródleśnego torfowiska i łąki, na którym on występuje.

     Pomysłodawcą święta chruścika jest Lech Pietrzak, doktor w Katedrze Ekologii i Ochrony Środowiska  Uniwersytetu Warmińsko - Mazurskiego w Olsztynie, który zaproponował Dzień Chruścików na antenie radiowej Trójki w 2002 roku. Inicjatywa zyskała uznanie i szybko przerodziła się w coroczne wydarzenie. Chruściki (Trichoptera) należą do rzędu owadów wodnych o przeobrażeniu zupełnym. Są stosunkowo niewielkich rozmiarów, od 2 mm do 4-5 cm. Największe okazy zamieszkują Himalaje. Larwy chruścików żyją w stawach, jeziorach, rzekach, strumieniach, torfiankach, gliniankach lub (jak larwy z rodziny Chathamiidae z Nowej Zelandii i Australii) w morzu. Imagines, czyli osobniki dorosłe, bytują natomiast na lądzie. Cechą charakterystyczną postaci dorosłych są włoski na skrzydłach, natomiast larwy mają wyraźnie odnóża analne zakończone pazurkiem. Jednak różne gatunki tego typu owadów znacznie różnią się od siebie. Jeden z nich – Crunoetia irrorata – jest gatunkiem prawnie chronionym w Polsce. Chruściki są bardzo blisko spokrewnione z pięknymi motylami. Aktywność życiowa chruścików przypada głównie na zmierzch i noc. W ciągu dnia przebywają one w różnych kryjówkach w pobliżu wody. Długość życia osobników dorosłych wynosi od kilku tygodni do około trzech miesięcy, zależnie od gatunku i siedliska.

International Animal Rights Day (IARD), obchodzony corocznie 10 grudnia wynika ze Światowej Deklaracji Praw Zwierząt, uchwalonej 21 września 1977 roku w Londynie przez Międzynarodową Federację Praw Zwierzęcia. Dokument ten w tym samym roku ratyfikowało również UNESCO, aby bronić maltretowane zwierzęta. Na obchody Dnia nieprzypadkowo wyznaczono 10 grudnia.

Wyniki IV edycji konkursu plastycznego Barwy Jesieni na Wzniesieniach „Grzybobranie” organizowanego przez Oddział Terenowy Parku Krajobrazowego Wzniesień Łódzkich dla dzieci z klas I-III szkół podstawowych.