Byszewy

Klauzula informacyjna dot. przetwarzania danych osobowych na podstawie obowiązku prawnego ciążącego na administratorze. Szczegółowe informacje znajdują się w zakładce: Polityka prywatności.
Slide 1
Slide 2
Slide 3
previous arrow
next arrow

Park Krajobrazowy # Wzniesień Łódzkich

infografika pkwl

Park Krajobrazowy Wzniesień Łódzkich położony jest na północny wschód od Łodzi, pomiędzy Łodzią, Brzezinami i Strykowem. Pod względem administracyjnym Park znajduje się na terenie 2 miast - Łódź i Brzeziny oraz 5 gmin - Nowosolna, Stryków, Brzeziny, Dmosin i Zgierz.

Powierzchnia Parku wynosi 11580 ha, a powierzchnia otuliny 3083 ha. Według regionalizacji fizycznogeograficznej Kondrackiego Park położony jest w obrębie makroregionu Wzniesień Południowomazowieckich, w jego północnej części, która znana jest pod nazwą Wzniesień Łódzkich i obejmuje najsilniej eksponowaną północną krawędź tego mezoregionu, przebiegającą równoleżnikowo od Zgierza na zachodzie, po Brzeziny na wschodzie.

Najwyższy punkt na terenie PKWŁ leży na wysokości 284 m n.p.m. (tzw. wzgórze „Radary”, koło miejscowości Dąbrowa). Wzgórza w południowej części Parku opadają wyraźnymi stopniami w kierunku północnym, ku Pradolinie Warszawsko-Berlińskiej. Północny skraj Parku, leżący w odległości 7-9 km od krawędzi znajduje się na wysokości 165 m n.p.m. (dolina Moszczenicy pod Strykowem), a nawet poniżej 150 m n.p.m. (dolina Mrożycy w Niesułkowie).

Najstarsze zapisy archiwalne na temat wsi Byszewy pochodzą z 1391 r. Właścicielami Byszew byli przez długi czas członkowie rodziny Plichtów. Teodor Plichta nabył Byszewy w 1803r. od poprzednich właścicieli Piotra Staniewskiego oraz Piotra i Stefana Nagórskich.

Dwór w Byszewach został zbudowany pod koniec XVIIIw. przez Teodora Plichtę (1755-1833). Jest to dwór klasycystyczny murowany o konstrukcji na planie wydłużonego prostokąta z gankiem wspartym na czterech kolumnach, dach kryty gontem na deskowaniu. Miejsce to związane jest z postacią Jarosława Iwaszkiewicza. Pisarz przyjechał tu po raz pierwszy w 1911r. w charakterze korepetytora. Później wielokrotnie odwiedzał to miejsce opisując je z wielkim sentymentem min. w „Książce moich wspomnień” i in. Po wojnie w dworku mieściła się najpierw szkoła, później gospodarował tu Urząd Bezpieczeństwa, a budynek zamieszkiwali jeńcy niemieccy. Kolejnym użytkownikiem było Państwowe Gospodarstwo Rolne (PGR). W latach 1978-1982 we dworze przeprowadzono kapitalny remont.

Integralną część dworu stanowi park podworski. Otoczenie dworu oraz park znajdujący się na południe od dworu są bardzo zaniedbane. Nie zachował się staw zlokalizowany przy wjeździe, po II wojnie wyciętych zostało kilka starych drzew. Na uwagę zasługuje kilka 200-letnich dębów, buków, lip i modrzewi zachowanych w południowej części parku. Niewątpliwie najokazalszym obecnie drzewem w parku jest rosnący w pobliżu stawów na południe od dworu pomnikowy dąb szypułkowy o 6-cio metrowym obwodzie. Dąb jest całkowicie spróchniały wewnątrz, siatki chronią go przed dalszymi zniszczeniami.