Naukowcy znad Pilicy (4) Jakub Tomanek

Klauzula informacyjna dot. przetwarzania danych osobowych na podstawie obowiązku prawnego ciążącego na administratorze. Szczegółowe informacje znajdują się w zakładce: Polityka prywatności.

Jakub Tomanek (1902 – 1975), profesor nauk leśnych, botanik, specjalista meteorologii. Urodził się w Smardzewicach nad Pilicą, do końca życia zawsze podkreślał swe pochodzenie i folklorystyczne przywiązanie do swej „małej ojczyzny”.

Absolwent prywatnego Gimnazjum Humanistycznego Stowarzyszenia Kupców w Tomaszowie Mazowieckim. W 1931 roku ukończył Wydział Leśny Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. W 1930 roku został młodszym asystentem Zakładu Meteorologii i Klimatologii, a jednocześnie asystentem w Zakładzie Botaniki SGGW kierowanym przez prof. S. Dziubałtowskiego. Po otrzymaniu dyplomu, pełnił obowiązki st. asystenta Zakładu Botaniki, jednocześnie kontraktowego asystenta w Zakładzie Meteorologii i Klimatologii, naukowo poświęcił się mikroklimatowi zespołów leśnych. Podczas II wojny światowej, w 1940 roku - na polecenie ówczesnego dziekana Wydziału Leśnego, prof. Seweryna Dziubałtowskiego, zorganizował w Tomaszowie Mazowieckim tajne nauczanie w szkole średniej, sprawował również opiekę nad pracami dyplomowymi studentów, którzy wykonywali je na terenie lasów spalskich.  W 1946 roku rozpoczął pracę w Instytucie Badawczym Leśnictwa - w Zakładzie Nasiennictwa, a następnie w Zakładzie Bioekologii Leśnej. W 1961 roku przeszedł do pracy w SGGW. Stopień doktora nauk leśnych uzyskał w 1951 roku, docenta w 1954 roku. Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1960 roku, a profesora zwyczajnego w 1968 roku. Prof. Tomanek wspólnie z prof. Janem Jerzym Karpińskim zorganizował badania ekologiczne w parkach narodowych – Białowieskim i Wielkopolskim. Był twórcą i autorem badań meteorologiczno-leśnych w Polsce. Jego metody badawcze i pomiarowe zostały zaadaptowane przez inne ośrodki naukowe w kraju. Rozpoczął też serię cennych publikacji dotyczących klimatu lasu.   Dorobek naukowy J. Tomanka obejmuje około 70 pozycji, w tym: „Badania nad przebiegiem temperatur gruntu i parowania w biotopach Białowieskiego i Wielkopolskiego parków narodowych” (1953), „Badania nad przebiegiem skrajnych temperatur powietrza w biotopach leśnych Białowieskiego Parku Narodowego” (1956), „Badania pluwiometryczne w borze iglastym Białowieskiego Parku Narodowego” (1958). Napisał też podręczniki dla studentów wydziałów leśnych: „Meteorologia i klimatologia dla leśników” oraz „Botanika leśna”.(PW)