Wiosenne klimaty, czyli w poszukiwaniu Sasanki wiosennej

Klauzula informacyjna dot. przetwarzania danych osobowych na podstawie obowiązku prawnego ciążącego na administratorze. Szczegółowe informacje znajdują się w zakładce: Polityka prywatności.
Slide 1
Slide 2
Slide 3
previous arrow
next arrow

Sieradzkie # Parki Krajobrazowe

Sieradzkie Parki Krajobrazowe

Co się kryje pod tą nazwą? Warto chyba wyjaśnić, że to określenie, czysto literackie, wzięło się ze współczesnych rozwiązań administracyjnych i tylko częściowo jest zgodne z historyczną przynależnością obszarów, do których się odnosi.

W styczniu 1978 roku ówczesna Wojewódzka Rada Narodowa w Sieradzu podjęła uchwałę o utworzeniu w rejonie Działoszyna Załęczańskiego Praku Krajobrazowego, gdyż teren ten należał wówczas do województwa sieradzkiego. Zarząd parku miał swą siedzibę w Działoszynie. W 1989 roku władze województwa sieradzkiego powołały w rejonie Widawy, Burzenina i Konopnicy drugi obiekt o tym samym statusie - Park Krajobrazowy Międzyrzecza Warty i Widawki. W 1991 roku obydwa parki połączono w zespół, utworzono wspólny zarząd, a jego siedzibę przeniesiono do Sieradza, pod nazwą Dyrekcja Sieradzkich Parków Krajobrazowych.

Załęczański Park Krajobrazowy w całości leży w obrębie historycznej Ziemi Wieluńskiej, natomiast Park Krajobrazowy Międzyrzecza Warty i Widawki, zarówno Ziemi Wieluńskiej, jak i Ziemi Sieradzkiej.

Mimo, iż parki dzieli niewielka odległość, łączy rzeka Warta to każdy z nich charaktyryzuje się odmiennymi walorami przyrodniczymi, krajobrazowymi i kulturowymi.

Z dniem 1 stycznia 2013 r. Sieradzkie Parki Krajobrazowe stały się jednym z czterech Oddziałów Terenowych Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Łódzkiego.

infografika spk zpk
infografika spk pkmwiw

1 copyJak co roku wraz z nadejściem kalendarzowej wiosny każdy z nas wyczekuje nadejścia ciepłego powietrza, a z nim kolejnych przejawów budzącej się do życia przyrody. Dni stają się coraz dłuższe, a pogoda przypomina kalejdoskop, w którym zimno i wilgoć przeplatają się ciepłą i słoneczną aurą.

W jednej chwili wszystko pachnie wiosną i słychać śpiew skowronka, by za moment krajobraz wypełnił się chłodnym deszczem. Wszystkie te przemiany nie zatrzymują budzącej się do życia przyrody. Pierwsze kwiaty, nabrzmiałe pączki liściowe drzew i krzewów, odgłosy powracających z zimowisk ptaków są sygnałem do ruszenia w teren w poszukiwaniu oznak wiosny. Służba Przedborskiego Parku Krajobrazowego wraz z pracownikami Uniwersytetu Łódzkiego co roku w tym czasie monitoruje przedstawiciela wiosennej flory, sasankę wiosenną. Niestety od dwóch lat stanowisko tej rośliny w PPK nie posiada egzemplarzy kwitnących. Odnaleziono jedynie jej zielone części, a w kilku miejscach stwierdzono całkowite obumarcie rośliny. Z rozmów z pracownikami naukowymi wynika, że tendencja zamierania sasanki wiosennej ma charakter ogólnopolski. Jedną z hipotez tłumaczących to zjawisko jest zmiana warunków klimatycznych, a wraz z nią postępująca sukcesja roślin w otoczeniu sasanki, które wcześniej nie występowały na tych stanowiskach. Pozostaje jedynie mieć nadzieję na odrodzenie sie sasanki wiosennej w przyszłości. Stanowisko tej rośliny w PPK będzie w dalszym ciągu monitorowane.
(DS)